Vuurtje

Zul je net zien, Lorens het land uit, mistig, koud en nat hout. Nu moet ik, Joke, het vuur zien aan te krijgen en niet onbelangrijk: aan te houden. Normaal gesproken brandt het snel, trekt de kachelpijp goed en hoef je maar één keer in een uur een blok hout erbij te gooien. Nu niets van dat alles, wat een gedoe, de temperatuur in huis daalt met het uur. Dan heb je de neiging het bijltje er letterlijk en figuurlijk bij neer te gooien. In Nederland is een draai aan de knop zo makkelijk gedaan. Na een heleboel instructiefilmpjes op internet over de Zwitserse methode, die bij mij niet werkt, toch maar weer van onder af aan beginnen. Een les om het geloofsvuurtje brandend te houden, wat ben ik zwak en wat moet ik telkens weer terug naar de Bron! Het vuur brandt, het huis is warm. Buiten prachtige rijp aan de bomen, dagen lang. Toen het begon te dooien klonk het alsof het regende. De rijp viel op de grond en het leek alsof het gesneeuwd had. Sprookjesachtig.

Bartel vierde zijn verjaardag, veertien jaar alweer, met pannenkoeken, taart en cadeautjes. Hij kan na een half jaar stilstand weer verder met pianoles. Voor zijn juf, die helaas onverwacht overleden was, is een vervanger gevonden.

De kinderclub werd in januari door 3 meisjes en 3 jongens bezocht. Een leuk koppeltje bij elkaar. Net als Jaïrus moeten wij ook leren vertrouwen op dat wat God zegt, zal gebeuren op Zijn tijd. Geduldig zijn en volhouden in gebed, een levensles! De jongens willen de volgende keer weer komen, maar dan moeten we wel weer Boom boom balloon meebrengen. Deze jongens houden van actie! En op advies van de jongens uit mijn oude Nederlandse groep, nu groep 8, gaan we zagen en timmeren.

De dag na de club waren we na de kerkdienst uitgenodigd om voor de kerkenraad te vertellen wat ons beweegt om kinderevangelisatiewerk in Mikebuda te doen. Ze lieten ons na afloop weten volledig achter dit werk te staan en het te ondersteunen waar nodig blijkt. Daar zijn we heel dankbaar voor.

Heeft u het gezien? De reisspecial als bijlage bij de Gezinsgids nr. 17 met daarin 8 pagina’s over Hongarije Holidays. In het volgende nummer staat het verslag van het bezoek dat de Gezinsgids bracht aan de kinderclub in Mikebuda op 5 oktober 2019.

Onder de indruk van 6 damherten die niet verder op de vlucht konden door een omheining en dus vlak voor mijn auto de koers verlegden, moest ik zelf ineens stoppen omdat een omgewaaide boom de weg versperde. Op de heenweg lag die er nog niet. Omdat het een behoorlijk eind achteruitrijden zou betekenen besloot ik de boom opzij te trekken. Oude dode takken braken zo af, maar de wortels moesten toch iets uitgegraven worden. Er ligt een schep in de auto, eigenlijk voor het geval we vast komen te zitten in de modder, maar nu kwam hij ook goed van pas. Nog even de boom opzij leggen en weer verder op weg naar huis.

Dat sjouwen van takken en hout is niet zo makkelijk op het moment. Met het vullen van het houthok was ik wat te enthousiast bezig geweest, het moest namelijk af, maar daardoor is mijn arm overbelast geraakt. Dat duurde al weken, daarom toch maar naar laten kijken. Nu moet ik naar therapie. Hoe dat werkt? Daar kom je vanzelf achter, ook al spreek je geen woord Hongaars. Een afsprakenlijstje en jezelf melden bij de balie, dan wijst alles zich vanzelf. Dat betekent 15 keer 20 minuten massage van de onderarmen, 15 minuten elektrotherapie en 20 minuten zwemmen in een thermaal bad. Dat was niet wat ik mij bij fysiotherapie voorstelde, maar ik begin wel iets te begrijpen van de Hongaarse liefde voor warmwaterbaden. Nu eerst de les voorbereiden voor de volgende club over Echte Liefde, 15 februari, een dag na Valentijn.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *