Csillagos Tábor

Sterrenkamp

Eindelijk is het dan zover, het zomerkamp waar door sommige kinderen het hele jaar naar wordt uitgekeken. Hoe gaat dat in zijn werk? Een week lang, van maandag tot en met vrijdag, zijn kinderen welkom in de kerk om rond het thema “Sterren” de Blijde Boodschap te horen. Dit begint om 9 uur en duurt tot 4 uur ’s middags.

Nu worden er tijdens de zomervakantie, die op 15 juni begint en op 1 september eindigt, heel veel soorten kampen georganiseerd. De ouders kunnen dan blijven werken en voor de kinderen wordt gezorgd. Als je ouders je niet laten gaan omdat er geen geld is, ze er niet voor willen betalen, of omdat er in het dorp niets georganiseerd wordt, kan het een hele lange, warme, saaie zomervakantie zijn. Het is niet voor niets dat Gabor uit Mikebuda verzuchtte aan het einde van zo’n kampweek: “Ik wilde wel dat het kamp 2 weken zou duren.”

Daarom nodigen wij kinderen in Mikebuda uit om mee te gaan naar het “Csillagos tábor” in Csemő. Lees maar in Filippensen 2 vers 15 en 16.

Kinderen die thuis geen ontbijt hebben gehad kunnen dat hier alsnog krijgen en dat zijn er heel wat. Er wordt gespeeld tot het afroepen van de namen gaat gebeuren. Het programma verloopt iedere dag hetzelfde: bidden, zingen, tekst aanleren, Bijbelverhaal, korte pauze, Bijbelstudie/verwerking, buiten spelen, warme maaltijd in de school, naar de speelplaats, knutselen, snack, zendingsverhaal, dankgebed, naar huis. Het thema was dit jaar; “Sterren in Gods plan”. Er werd o.a. verteld over de schepping, Abraham, Jozef, Balak en Bileam, de Wijzen en altijd werd er verwezen naar de Ster die komen zou en gekomen is om ons te redden van onze zonden. Er was een maquette gemaakt met de zon, maan, aarde en planeten en in een grote raket van karton waande je je een astronaut.

Normaal gesproken vertelt Joke ook een van de Bijbelverhalen. De handleiding was deze keer alleen in het Hongaars beschikbaar en niet in het Nederlands, Duits of Engels. “Bálák és Bálám” is dan wel heel moeilijk uit elkaar te halen. Door de verhuizing kon zij geen rust vinden om het verhaal goed in haar hoofd te krijgen. Daarom nam Gabriella het over, zij had het ook in juli, tijdens het kamp in Cegléd verteld. Tot grote schrik van de kampleiding was er niets voorbereid voor het knutselen, al het materiaal was al opgegaan tijdens het andere kamp. Er waren wel strijkkralen en restanten losse draadjes uit de sokkenfabriek, maar een knutsel rond het thema was er niet. Nu bewaart Joke altijd dingen waarvan ze denkt dat die nog wel eens een keer te gebruiken zijn op de kinderclub. Zo ook lege Pringles-bussen. Daar kun je prachtige raketten van maken, net zoals van wc-rolletjes. ’s Avonds laat nog een voorbeeld gemaakt en toen kon iedereen de volgende dag aan de slag. Bartel ging ook naar het kamp. Hij kon al spelend met de kinderen Hongaarse woorden leren.

Ondertussen moest in Iskola Ház het enorme grasveld bijgehouden worden, het zwembad schoongemaakt en werd er een wasmachine bezorgd in het appartement in Cegléd. Die wasmachine moest natuurlijk aangesloten worden, leuke uitdaging met een handleiding in verschillende talen uit het oosten van Europa.

Bartel en Joke maakten in deze week dankbaar gebruik van de logeerplek bij Marcel en Patricia. Zij wonen precies tussen Mikebuda en Csemő in. Hun dochter Roxy mag ook mee naar het kamp. Zij is als 3- jarige naar Hongarije gekomen en spreekt na 6 jaar prima Hongaars. Iedere dag halen we ook Petra en Nora op, 2 zusjes die altijd heel trouw naar de kinderclub in Iskola Ház komen. Bogi was helaas deze week op vakantie naar het Balatonmeer. Gabor is in een kindertehuis geplaatst en kunnen we niet ophalen. Met een beetje passen en meten kunnen we allemaal in de kleine Yaris. We hopen in de toekomst een Bijbelweek in Mikebuda te kunnen organiseren, dan zijn we niet afhankelijk van het aantal zitplaatsen in de auto. Aan het einde van de kampweek rijden we een keer extra om al het speelgoed weer naar Iskola Ház te brengen. De eerste keer dat Joke het kamp meemaakte was er voor de kinderen niet veel te doen in de pauzes. Omdat er genoeg in het vakantiehuis staat om mee te spelen, gebruiken we dat ook tijdens de kampweek. Daar wordt altijd dankbaar gebruik van gemaakt.

Aan het einde van de week kwam Lorens met de auto vol keukenstoelen uit Nederland. Die pasten niet meer in de verhuisauto en wilden we toch wel graag hebben. Na alle drukte waren we hard aan een weekje rust toe. Nu maar 1000 km rijden met het heerlijke vooruitzicht om hoog  in de bergen van Oostenrijk te gaan wandelen. Of we daar ook afkoeling zullen vinden hopen we volgende week te kunnen vertellen.

Hartelijke groeten,

Lorens, Joke en Bartel

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *